Geen zin om te delen? Helaas, je moet!

We worden meegesleurd in een reeks van ontwikkelingen. Zonder Whatsapp kon ik bijvoorbeeld niet mee doen met de challenge van The Next Journalist. Zonder Facebook kon ik dit bericht niet zo gemakkelijk delen met familie, vrienden en andere bekenden. We hebben Wikipedia waar we allemaal onze kennis delen. We tekenen online petities in de hoop dat we bijdragen aan een betere wereld. Geld? Dat hebben we wat minder. Maar geen nood. Heb je een goed idee, dan maak je dat openbaar en sprokkel je het benodigde geld gewoon bijeen met wat crowdfunding. Samen staan we sterk en kunnen we écht wat bereiken.

Economische crisis. Ze is al een paar jaar aan de gang. Zonder dat we het weten of ons er bewust van zijn, maakt de consumptiemaatschappij plaats voor een deelmaatschappij: een zogenoemde ‘collaborative economy’ waarin we alles delen en samendoen. Alsof deze nieuwe economie zomaar is komen aanwaaien. Nee, daar zijn al tientallen, zelfs honderden nieuwe ‘dingen’ aan vooraf gegaan. Het is niets nieuws; samenwerken om iets wél te kunnen bereiken. We leven niet voor niets in een maatschappij. Een maatschappij waarin we altijd al handel gedreven hebben. We zijn zelfs ‘global’ gegaan.

Je hebt er misschien geen erg in, maar jij doet ook mee. Of je nu net zoals de bedenker van de Patatje Joppie chipssmaak een vernieuwend chipssmaakje hebt ingestuurd in de hoop een mooi geldbedragje te winnen of je wel eens een voor jou belangrijk nieuwsbericht hebt gedeeld op Twitter. Het hoort allemaal bij de ‘collaborative economy’: we werken allemaal samen. We ‘delen’ geld, kennis, ideeën, hulp, meningen, beoordelingen, diensten en woningen.

Het is voor sommigen misschien even slikken, dingen delen. Misschien heb je er gewoon geen zin in om mee te gaan met al die veranderingen en trends. Uiteindelijk moet je wel. De zogenoemde deeleconomie bestaat al. Hij is niet meer nieuw, het is geen hype. De ‘collaborative economy’ is een trend. Een langdurige trend die ongemerkt opkwam en waarbij wij onbewust al meegesleurd werden zonder het zelf door te hebben. Het moment dat we het in de gaten krijgen (nu?) is hij eigenlijk al onstuitbaar. De hele maatschappij beweegt namelijk al mee. Want meedoen betekent bijblijven, in de race blijven, kansen nemen, kansen creëren en misschien zelfs vooroplopen op ontwikkelingen.

Iets op een nieuwe manier benaderen of aanpakken doe je om te overleven binnen een groter geheel – onze maatschappij. Op de een of andere manier werken de oude manieren niet meer en kom je alleen vooruit als je iets anders bedenkt en doet.

De ‘collaborative economy’ is een trend en dus tijdelijk van aard. Waar het op neer komt is dat de samenleving, de maatschappij, zich aanpast aan ontwikkelingen. De ‘collaborative economy’ is allang onderweg. Waarom? Omdat we moeten. We kunnen alleen die kant op. De vraag is hoe we dat doen en hoe snel. Geven we mee of blijven we ons vastklampen aan ons oude gedrag. Dat de ‘collaborative economy’ een trend is, betekent natuurlijk ook dat er uiteindelijk weer een eind aan komt. Wie weet wat voor economie de toekomst ons brengt. Grote kans dat we aan die economie nu al ons steentje bijdragen.

Bronnen

Maenhoudt, F. (2008). Trends herkennen, begrijpen, gebruiken, creëren. Utrecht: Fons Maenhoudt.

Kooi, B. van der. (2014). Collaborative economy verandert businessmodellen permanent. Geraadpleegd op 5 februari 2014, van: http://www.frankwatching.com/archive/2014/01/17/collaborative-economy-verandert-businessmodellen-permanent/#more-275642

De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door Oscar Berg (cc via Flickr.com).